Het Vlaams Belang is een verzamelplaats van homofobie

Protest tegen homofoob geweld in 2018

VB-voorzitter Van Grieken was verontwaardigd omdat zijn partij in het parlement homofobie werd verweten. Nuja, ‘verweten’ is veel gezegd. Er werd enkel vastgesteld. Het Vlaams Belang is al langer een partij die gekend staat voor onder meer homofobie. De afgelopen jaren probeerden conservatieve extreemrechtse jongeren standpunten te verdedigen vol seksisme, homofobie en racisme. Transgenders? “Abnormaal!” Het gezin moest verdedigd worden en zaken als de Pride worden best afgeschaft. Diegenen die deze standpunten promootten en acties erover organiseerden, zijn ondertussen parlementsleden voor het Vlaams Belang.

Al wie ‘anders’ is, hoort er niet bij. Dat maakte Dominiek Sneppe-Spinnewyn, parlementslid uit West-Vlaanderen, duidelijk meteen na haar verkiezing in 2019: “Wij hebben op zich niets tegen holebi’s. De vraag is alleen of zij moeten kunnen trouwen en kinderen adopteren. Dat vind ik een brug te ver.” Dat verklaarde ze aan Het Laatste Nieuws. Dominiek Sneppe gebruikt overigens regelmatig de naam van haar echtgenoot omdat ‘Spinnewyn’ in Vlaams-nationalistische kringen een begrip is: de Spinnewyns stonden vooraan in de verboden privé-militie VMO. De in 2013 overleden Roger Spinnewyn was samen met Bert Eriksson (die tot op het einde van zijn leven naar eigen zeggen trouw bleef aan de Führer) een kopstuk van die VMO.

Wat Dominiek Sneppe verkondigt, is geen nieuw standpunt in het VB. Bekijk op Youtube maar wat Filip Dewinter over holebi’s te zeggen had in het parlement. HIV bestrijden moet volgens Dewinter door het huwelijk als instituut te herstellen en te pleiten voor duurzame heterorelaties … In 2015 was er in Antwerpen een ‘Mars voor het gezin’ waarmee onder meer een verbod op de Pride werd geëist. Filip Dewinter was één van de aanwezigen op die mars (mee georganiseerd door Wouter Jambon, de zoon van…). Zijn partijgenoot Steve Herman omschreef de Pride in 2019 als volgt: “walgelijke wantoestanden.”

Toen er publieke discussie was over transgenders, naar aanleiding van de transitie van journaliste Bo Van Spilbeeck, vond de VRT er niet beter op dan Dries Van Langenhove naar de studio te halen waar hij fulmineerde over een “genderidentiteitsstoornis” en tegen wat hij het “normaliseren van geslachtsverandering” noemde. Dat weerhield Tom Van Grieken er niet van om Dries Van Langenhove vervolgens naar het parlement te sturen voor zijn partij.

Nu is er de aanstelling door het Vlaams Belang van Jef Elbers in de raad van bestuur van het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF). De Standaard publiceert dit weekend een paginagroot artikel over Elbers. Daaruit blijkt dat Elbers niet zou misstaan hebben als de woordvoerder inzake vrouwenhaat, racisme en homofobie van reactionaire groepen als Al Qaeda of ISIS. Hij omschrijft de Gay Pride als “Het carnaval der decadenten” met “verpotte wijven en verwijfde venten”. De slachtoffers van Bart De Pauw beschrijft hij als de echte daders van “seksuele uitlokking gevolgd door afwijzing.” Alsof het nodig was, voegt hij eraan toe dat hij zich verzet tegen “militant feminisme.” Dat antifeminisme omschreef hij begin jaren 1980 als volgt: “Die feministen, dat zijn missionarissen, gefrustreerde katholieken, die vroeger non waren geworden en negerkes gingen bekeren. Nu kunnen die hun frustraties niet meer kwijt. Het is allemaal de schuld van de dekolonisatie. We hadden Congo moeten houden, dan konden ze zich met de negerkes bezighouden in plaats van mij te komen lastigvallen.” Dit is dezelfde retoriek die Schild & Vrienden vandaag verkondigt. Niet toevallig komen die aanhangers van Schild & Vrienden bij dezelfde partij als Elbers terecht.

Het Vlaams Belang weet heel goed wie Jef Elbers is. De man werd als 16-jarige lid van de ondertussen verboden privémilitie Vlaamse Militanten Orde. Hij was eind jaren 1980 reeds actief bij het Vlaams Blok en kwam samen met zijn broer Wim Elbers in opspraak wegens een pamflet waarin migranten werden omschreven als “Boegnoels, kamelendrijvers, tchoek-tchoeken, bachie-boezoeken en makaken.” Hierna werd hij door het VB afgevaardigd als vertegenwoordiger in de beheerraad van de BRTN, de voorloper van de VRT. Nu wordt hij opgediept om in de VAF te zetelen.

De pogingen van een deel van het Vlaams Belang om afstand te nemen van homofobie, baseren zich vooral op racisme. Homofobie wordt voorgesteld als een religieuze kwestie. Daarmee rijden ze zichzelf vast: in extreemrechtse kringen is er heel wat homofobie en dat komt ook in het Vlaams Belang tot uiting. Racisme is uiteraard geen antwoord op homofobie: het kan welig tieren op eenzelfde voedingsbodem van sociale spanningen die versterkt worden door een asociaal beleid waarin een grote groep van de bevolking uit de boot valt.