Antifascisten overtroeven extreemrechts in Antwerpen

Strijdbare antifascistische betoging in Antwerpen

Filip Dewinter trekt langs de Vlaamse universiteiten om zijn complottheorieën op studenten los te laten. In Leuven en Antwerpen doet hij dat voor NSV, in Gent op 1 december voor het KVHV. Het doel hiervan is om racisme aanvaardbaar te maken aan de universiteiten. Op een ogenblik dat er aan verschillende universiteiten discussies zijn over het gebrekkig antwoord op grensoverschrijdend gedrag, is het duidelijk dat de strijd tegen racisme, seksisme, LGBTQIA+fobie en al wat ons verdeelt moet opgevoerd worden.

Dat was ook de bedoeling van de strijdbare betoging die door de Antwerpse studentenbuurt trok. Een oproep om te protesteren, werd op enkele dagen tijd op grote schaal verspreid. De oproep vond gehoor onder de studenten. Een petitie werd ruim 500 keer ondertekend. De campussen hingen vol affiches. Op drie dagen tijd werd een betoging met ruim 100 aanwezigen georganiseerd, waarmee de NSV-meeting in aantal overtroffen werd. Actief Linkse Studenten, Campagne ROSA, Anarchistisch Collectief Antwerpen, Fridays For Future en enkele andere organisaties en individuen namen samen het voortouw. Op de betoging was er bovendien een mooie groep personeelsleden van de UA. Er was eensgezindheid over de vorm van de actie (een strijdbare betoging in de studentenbuurt) en de politieke benadering die consistent antifascisme koppelt aan sociale eisen tegenover de tekorten die versterkt worden door de crisis.

Het voornaamste doel van de betoging was om een krachtsverhouding op te bouwen. Daarmee bedoelen we dat het antifascistische kamp sterker staat met een grotere en actievere steun onder de studenten, maar uiteraard ook onder andere lagen van de bevolking. Vooraleer een oproep tot blokkade kans op slagen heeft, is een dergelijke krachtsverhouding noodzakelijk. In de jaren 1990 was het uitgesloten dat extreemrechts dergelijke meetings aan een universiteit zou houden. Er was een sterke antifascistische beweging in de nasleep van ‘zwarte zondag’, de eerste grote verkiezingsdoorbraak van het Vlaams Blok in 1991. Dat leidde ertoe dat zelfs maar de vraag tot erkenning door extreemrechts meteen tot groot protest leidde, laat staan dat er meetings konden doorgaan. Dat is hoe een blokkade het meest efficiënt is: door het af te dwingen met een krachtsverhouding. Met strijdbare slogans – het was zeker geen ‘stille mars’ zoals Gazet van Antwerpen schreef – zorgden we ervoor dat onze antifascistische boodschap in heel de studentenbuurt hoorbaar was.

De opkomst voor de betoging was groter dan algemeen verwacht, ook groter dan wij hadden gedacht. De algemene gevoeligheid van jongeren rond kwesties als onderdrukking speelt daar ongetwijfeld een rol in. We zagen eerder de woede rond seksisme en LGBTQIA+fobie met groter wordende betogingen op 8 maart of nog met de Pride is a Protest. Eerder was er ook het protest dat Campagne ROSA op gang trok tegen het Gentse KVHV naar aanleiding van de seksistische haatmeeting met Jeff Hoeyberghs in 2019.

We kunnen hier verder op bouwen in de aanloop naar 1 december. Dan gaat Dewinter in Gent spreken voor het KVHV, de club waaruit Van Langenhove komt en die zoals opgemerkt eerder probeerde om seksisme aanvaardbaar te maken aan de universiteit. Er wordt een protestactie gepland waarvoor wekenlang campagne kan gevoerd worden onder de studenten en het personeel om duidelijk te maken dat racistische haat niet welkom is aan de unief.

De betoging in Antwerpen trok van de Stadswaag naar de Graanmarkt, buiten de studentenbuurt. Daar was er een tweede actie georganiseerd door Comac en gesteund door heel wat middenveldorganisaties, waaronder het ABVV en het ACV, die er beiden spraken. Het was uitstekend dat de vakbonden een duidelijk antifascistisch standpunt innamen. Uwe Rochus van ACOD verwees uitdrukkelijk naar de traditie van het Antifascistisch Front en Steunpunt Antifascisme en de recent overleden kameraad Fons Van Cleempoel die in de jaren 1970 en 1980 mee aan de basis lag van die organisaties. Op de actie aan de Graanmarkt waren er een kleine honderd aanwezigen. Dat aantal werd meer dan verdubbeld toen de betoging er aan kwam. Wij hadden er mee voor gepleit om met de betoging daar te eindigen en ook aan deze actie deel te nemen. Het compromis dat mondeling bereikt was om dat te koppelen aan een open micro werd helaas niet nagekomen. De tijd was te krap, zo luidde het. Toevallig was er hierdoor geen ruimte voor een spreker van de Actief Linkse Studenten. Ter info: de actie op de Graanmarkt begon om 20u en was gedaan om 20u40. Wij denken dat een inclusieve benadering veel sterker is, een open micro maakt dat de aanwezigen zich de actie eigen maken. Die betrokkenheid smeedt een grotere eenheid en laat ruimte voor discussie over politieke benadering.

Met Actief Linkse Studenten, Campagne ROSA en Blokbuster wilden we ACOD-LRB delegee Andrej laten spreken. Dat kon niet, we publiceren daarom hieronder wat Andrej van plan was te zeggen.

“De slogan is duidelijk: geen fascisten in onze stad en ook niet op onze universiteit. Onze aanwezigheid hier is enorm belangrijk.

In onze strijd tegen extreemrechts, de haat en het geweld dat zij prediken, moeten we ook de oorzaken bespreken en een alternatief verdedigen. We weten dat veel arbeiders en jongeren het Vlaams Belang zien als een proteststem. De levensstandaard gaat er op achteruit en de druk op werkende mensen en jongeren is enorm. Het kapitalisme walst van de ene in de andere crisis en laat telkens een sociaal bloedbad achter. Politici van de traditionele partijen krijgen hun onzin niet meer verkocht, de bevolking kijkt erdoor en is het beu. Als schimmel op een rotte ondergrond komt extreemrechts voor de dag.

“FDW is voor ons geen onbekende. Hij heeft er al een lange haatcarrière opzitten. Iedereen heeft FDW in vechtuitrusting gezien op Voorpost betogingen in de jaren ’80. De Winter schuwt het ook niet de banden aan te halen met andere extreemrechtse organisaties. In 2008 sprak hij met de KKK-leider, hij is dikke vriendjes met Wilders en Le Pen, hij gaat opzoek bij de oorlogsmisdadiger Assad, tijdens de Joegoslavië-oorlog ging hij Kroatische paramilitaire en openlijk fascistische troepen bezoeken. De lijst is oneindig.

“In 2008 blokkeerden we met 500 linkse activisten en syndicalisten het universiteitsgebouw op de Blandijnberg van de UGent. De NSV had toen FDW uitgenodigd om te spreken. Ik zal nooit vergeten hoe FDW met zijn stoottroepen van de NSV ons aanviel. Naast mij werd een activist door Dewinter bij de keel gegrepen. Dat is zijn ware aard.

“We moeten in verzet gaan en geen duimbreed toegeven aan extreemrechts. Het zijn niet de vluchtelingen die onze lonen drukken, het zijn niet de moslims die met monsterwinsten gaan lopen, het is niet de LGTBQ+ gemeenschap die onze cultuur kapot bespaard en het zijn niet de Walen die onze openbare diensten privatiseren. Het is gemakkelijk en goedkoop om de zwakkere groepen in de maatschappij met de vinger te wijzen. Wij mogen niet laf zijn, we moeten de echte schuldigen aanwijzen: de aandeelhouders, kapitalisten en hun politici.

“Terwijl de meerderheid van de bevolking knokt om recht te blijven staan maken zij recordwinsten. Engie maakte op een half jaar tijd 5,3 miljard euro winst. Belgische bedrijven versluisden in 2021 266 miljard euro naar belastingparadijzen.

 “Wanneer wordt er geïnvesteerd in degelijke sociale woningen? Wanneer worden de huisjesmelkers en vastgoedgiganten aangepakt? Er is geen probleem met ‘omvolking’, trouwens de nazi’s gebruikten dezelfde term om zich te ontdoen van Joden, Roma, homoseksuelen en andersdenkenden, maar er is een probleem van tekort aan sociale huisvesting en democratische controle op de openbare ordening en inrichting van stedelijke gebieden. Niet de noden van de meerderheid van de bevolking staan centraal maar de winsten van een paar vastgoedgiganten die met De Wever en co vergaderen op dure restaurants.

“Onze verzet tegen extreemrechts moet tegelijkertijd een antikapitalistische strijd zijn voor een sociaal beleid met degelijke en betaalbare huisvesting voor iedereen. Voor democratische controle, bezit en onder het beheer van arbeiders en het personeel van de sleutelsectoren van de maatschappij zoals energie. Voor investeringen in cultuur en onderwijs. Voor een maatschappij die collectief en op democratische wijze kan beslissen over haar ruimtelijke indeling. Voor een warme wereld die overloopt van solidariteit tussen werkende mensen van alle volkeren.”