Vlaams Belang zal na de verkiezingen van 2024 waarschijnlijk de grootste Vlaamse partij worden. De populariteit van extreemrechts tekent zich ook duidelijk af onder jongeren. Dit uit zich vooral in het zich afzetten van de strijd van de LGBTQIA+ gemeenschap tegen discriminatie.
door Nils (Gent)
Dit past heel goed binnen de huidige backlash op de Belgische politieke scène. Zo profileert N-VA zich als een partij van het ‘gezond verstand’ die zich afzet tegen de ‘woke waanzin’. Deze tegenreactie tegen progressieve bewegingen doet zich internationaal voor. Door sociale media zoals TikTok en Instagram is het gemakkelijker geworden om jongeren daarmee te bereiken. Denk bijvoorbeeld aan figuren zoals Andrew Tate, die een enorme invloed op een grote groep jongeren hebben.
Het ziet ernaar uit dat het overwegend jongens zijn die kwetsbaar zijn voor de extreemrechtse retoriek: in een periode waarin er voor hen zoveel verandert en waarin ze onzekerder zijn over zichzelf, zijn ze natuurlijk erg kwetsbaar als er iemand hun zegt dat ‘feminisme betekent dat vrouwen mannen willen vervangen’ of dat ‘queerpersonen ervoor zorgen dat de maatschappij zwakker wordt’. Als reactie daarop klampen ze zich vast aan een abstract concept van ‘mannelijkheid’, dat inhoudt dat ze sterk moeten zijn, geen emoties mogen tonen, de beste moeten proberen te zijn, enzovoort. Ze denken dat ze zich op die manier verzetten tegen een opdringerige, almachtige ‘wokeheerschappij’, zoals dat ook wordt voorgesteld door N-VA, Vlaams Belang en sommige internetfiguren. In werkelijkheid is het verdedigen van de status quo het enige wat ze eigenlijk aan het doen zijn.
Deze reactie onder sommige jongeren manifesteert zich ondertussen ook in scholen. Een voorbeeld hiervan is wat er recent gebeurde in een middelbare school in Tielt, in West-Vlaanderen. Na een tragische zelfmoord als gevolg van pesterijen, deels gebaseerd op die persoons geaardheid, zag de school zich verplicht om zichzelf te profileren als een inclusieve school door middel van een paar zichtbaarheidsacties. Ze deden bijvoorbeeld een kleine actie op 8 maart (internationale vrouwendag), en verfden een trap in regenboogkleuren.
Ondanks de oppervlakkigheid van die acties, vielen die niet in goede aarde bij een aantal leerlingen. Velen weigerden om de regenboogtrap te gebruiken. Er werden bommetjes gegooid naar de trap en scholieren legden er een vlag van het Vlaams Belang over. Hier kwam amper reactie op van de andere leerlingen.
In Genk was er eveneens een incident. Medewerkers van een actie rond diversiteit werden uitgejouwd door leerlingen.
Dergelijke incidenten tonen aan hoe extreemrechts erin slaagt zich te normaliseren, ook onder jongeren. Het is belangrijk dat we daar consequent op reageren, zoals we deden met de Pride is a Protest in Brugge op 17 mei, een onmiddellijke reactie op intimidatie van Schild en Vrienden. Met consequente acties kunnen we tonen dat een grote meerderheid van de bevolking de extreemrechtse ideeën niet aanvaardt. Op die manier kunnen we het vertrouwen van extreemrechts weghalen en voorkomen dat het genormaliseerd wordt.
