Op sociale media richtten mandatarissen en militanten van het Vlaams Belang hun queerfobie naar aanleiding van de Antwerp Pride vooral tegen N-VA. De partij van burgemeester De Wever wordt door extreemrechts verweten niet consistent te zijn in de strijd tegen woke. N-VA’ers die condooms uitdelen, is volgens de fractiesecretaris van het VB in Gent een “ziekelijke woke vertoning.” Dries Van Langenhove had het als waanzin-expert eens te meer over “woke waanzin.” Eigenlijk vindt extreemrechts heel de Pride een “carnaval der decadenten,” om een VB’er te citeren.
Wie dacht dat het Vlaams Belang na de outing van parlementslid Chris Janssens minder virulent tegen LGBTQIA+ personen en rechten zou zijn, vergist zich. Janssens gebruikte zijn outing overigens om zelf uit te halen naar onder meer de Pride en vooral om racisme te promoten. Hij had het over “massa-immigratie uit homo-vijandige landen,” het soort land dat zijn partijgenoten willen opzetten. Eerder omschreef Van Langenhove de Pride-vlag als een “pedofielenvlag” en samen met het Vlaams Belang protesteerde hij tegen een voorleesmoment door een drag queen in Brugge. Acht jaar geleden was er in Antwerpen op hetzelfde moment als de Brussels Pride een ‘Mars voor het gezin’ van ultrakatholieken waarmee onder meer een verbod op de Pride werd geëist (“cancelculture” voor dat woord uitgevonden was). Een prominente deelnemer aan die mars was Filip Dewinter. De oproep van Geert Wilders om te stoppen met het LGBTQIA+ “gedram” en “normaal te doen” werd gretig gedeeld in VB-kringen. Een toevallige aanwezigheid van De Wever op de Pride in Stockholm volstond voor VB-parlementslid Van Rooy om de N-VA-voorzitter als een “woke fanaat” weg te zetten.
Lees ook:
- Het Vlaams Belang is een verzamelplaats van homofobie
- Ook in homofobe partijen vind je homo’s, dat maakt VB niet minder homofoob en de strijd tegen homofobie niet minder noodzakelijk
Extreemrechts richt zich hard op N-VA omdat er wel degelijk een spreidstand is. De queerfobe retoriek van extreemrechts valt ook in N-VA-kringen te horen. Bart De Wever positioneert zijn partij op een kruistocht tegen al wat ‘woke’ is, een weinig verhulde aanval op al wie zich verzet tegen onderdrukking. Tegelijk neemt zijn partij deel aan de Pride omdat dit sympathiek overkomt en stemmen kan opleveren. Dat is ook waarom bedrijven op de regenboogsteun proberen te surfen en zichzelf inclusief voordoen door één keer per jaar het bedrijfslogo in regenboogkleuren te gieten. Daarmee wordt tegelijk de radicale roots van Pride weg gesponsord. Het is enkel in deze context dat N-VA in de keuze tussen antiwoke en pro-Pride “minstens voor de twee” is, om de uitdrukking van een andere marketingcampagne op de Antwerp Pride te citeren.
Tijdens Pride-evenementen zien we al die grote bedrijven die zich in de regenboogkleuren hullen om te laten uitschijnen dat ze LGBTQIA+ rechten steunen, terwijl ze zich afzijdig houden van strijd of er zelfs direct tegenin gaan. De hypocrisie gaat veel verder dan louter commerciële uitbuiting. In juni 2021 onthulde een onderzoek dat 25 grote Amerikaanse bedrijven die gebruik maakten van LGBTQIA+ vlaggen en symbolen, gezamenlijk meer dan 10 miljoen dollar hadden gedoneerd aan anti-LGBTQIA+ politici. Multinational Walmart doneerde 30.000 dollar aan politici in Arkansas die een wet doordrukten die genderaffirmatieve behandelingen voor jonge trans personen verbood. Tegelijkertijd waren de winkels gevuld met pro-LGBTQIA+ producten.
De hypocrisie van N-VA werd ook op de Pride zelf aangeklaagd. Activisten uit het ‘Pride is a Protest’ blok keerden hun rug naar de N-VA en hielden bordjes omhoog met queerfobe uitspraken van N-VA’ers. Francken: “Mannen die zich schminken en een sacoche dragen. Draait de wereld door?.” Dezelfde Francken: “De Pride beweging heeft alles al binnengehaald.” Een lokale N-VA’er: “Ouders moeten hun kinderen uit lessen over holebi’s kunnen houden.” Waarom zouden we daarover zwijgen? “We will not be quiet, Stonewall was a riot!”
Pride begon als een protest na repressie tegen de LGBTQIA+ gemeenschap die aanleiding gaf tot de Stonewall-rellen van 1969. Het strijdbare protestkarakter raakte de afgelopen jaren ondergesneeuwd door de sponsorende grote bedrijven en traditionele partijen, maar het is belangrijk dat er een strijdbaar element aanwezig blijft. Dat is des te belangrijker nu rechts en extreemrechts internationaal een offensief voeren tegen de LGBTQIA+ gemeenschap en hun rechten. Van de Republikeinen in de VS over Orban in Hongarije tot Poetin in Rusland, met daar tussenin alles van extreemrechts dat goed dreigt te scoren bij de Europese verkiezingen van volgend jaar, wordt een offensief gevoerd. Deze haat leidt tot een ondermijning van rechten en tot meer geweld. Wij zeggen: Pride is a Protest en zal dat blijven!