Niet nog meer geweld en conservatisme…
Extreemrechts dreigt wereldwijd. Niet door sociale media of een verrechtsing van de samenleving, maar door de multicrisis van het systeem. Wereldwijd wordt gezocht naar een alternatief. Velen proberen het tij te keren met klimaatprotest, bewegingen tegen onderdrukking of een stem voor partijen zoals de PVDA. Maar doordat strijd, socialisme en revolutionaire verandering niet gepopulariseerd of georganiseerd worden, ontstaat er meer ruimte voor misleiding door extreemrechts. Dat staat voor een meer conservatief en gewelddadig kapitalisme. De extreemrechtse dreiging moet gestopt worden!
door Arne (Gent)
De presidentskandidaat die de beste score haalde in de voorverkiezingen in Argentinië, Javier Milei, wil overheidsfinanciering van wetenschappelijk onderzoek stopzetten. Wereldwijd nemen geweld en discriminatie toe. In Zweden, Nederland en Denemarken werden Korans verbrand door extreemrechtse islamofoben. Zowel in Azië als Europa staat geweld tegenover LGBTQIA+ personen op het hoogste punt in tien jaar.
Toch mogen we de moed niet verliezen. De bewegingen van Black Lives Matter, #MeToo en Pride zijn grote uitdagingen voor extreemrechts. Ze illustreren de solidariteit van de werkende klasse. In Canada protesteerde de vakbond IATSE tegen een extreemrechts protest tegenover een drag zomerkamp.
In Ierland organiseerden bibliotheekmedewerkers zich tegen extreemrechtse protestacties rond de beschikbaarheid van boeken over gender in de bibliotheek. De beste manier om extreemrechts te bestrijden, is deze bewegingen uitbouwen. De spontane solidariteit van de werkende klasse in de verf zetten en het vertrouwen dat dit geeft gebruiken om een samenleving gebaseerd op eenheid van de werkende klasse te populariseren.
Meloni, Orban, Erdogan en Poetin tonen hoe een systeem in crisis de politieke leiding krijgt die haar instabiliteit en gruwelijkheid uitdrukt. De tijd dat verkiezingen een stabiel oord voor traditionele partijen waren, is voorbij. Uit de laatste vertrouwensbarometer van Statistiek Vlaanderen bleek dat slechts 4% nog vertrouwen heeft in partijen. Dat verbaast niet. Sophie Straat zingt waar het op staat: “100 jaar kiesrecht, maar jij bepaalt nog steeds voor mij.” De traditionele partijen proberen de indruk te wekken dat alles goed gaat. De Belgen zouden de rijksten ter wereld zijn, maar tegelijk zijn de armoedecijfers schrijnend en dat ontgaat niemand. Een echt einde voor extreemrechts moet buiten dit systeem gezocht worden.
Toch wordt de extreemrechtse dreiging gebruikt om het vertrouwen in de instellingen op te krikken. Journalisten stelden zich de vraag “wat de centrumpartijen in ons land kunnen leren van het onderuitgaan van Vox en de opvallend goede scores van socialisten en conservatieven.” Ze stellen de traditionele partijen voor als enige alternatief voor extreemrechts, maar het gevaar in Spanje is niet geweken. Het is belangrijk dat na de regionale verkiezingen velen bewust waren van de extreemrechtse dreiging, maar met het besparingsbeleid van de traditionele partijen zal bij de volgende verkiezingen de misleiding om het ongenoegen te laten blijken met een stem voor extreemrechts moeilijk te weerstaan zijn.
Na het proces rond Sanda Dia en de vrijspraak van seksistische haatspreker Jeff Hoeyberghs zijn er nog weinig argumenten om justitie te zien als een bondgenoot in de strijd tegen extreemrechts. Maar wat de uitkomst van het proces rond Schild & Vrienden ook mag zijn, Dries Van Langenhove zal niet gestopt worden door een rechter. De strijd tegen extreemrechts zal niet voor ons gevoerd worden. Het zijn jongeren, onderdrukte groepen, armen en de werkende klasse zelf die moeten bouwen aan een beweging. We moeten zelf de thema’s van de verkiezingen bepalen. Via protest kunnen we openlijk de vraag stellen waarom, als we dan toch de rijksten ter wereld zijn, er nog mensen zonder huis of kinderen met een lege brooddoos zijn. Waar zit de echte rijkdom en hoe kunnen we ervoor zorgen dat die gebruikt wordt in het belang van de meerderheid van de bevolking? De extreemrechtse leugens moeten doorprikt worden. Verandering die we via protest afdwingen, zal het langst bijblijven en meest leren over wat een echt alternatief is. Organiseer je samen met ons als antikapitalistische socialist!
