Tegen extreemrechts: strijd en solidariteit

Onbetaalbaar wonen, afgeschafte bushaltes, wachtlijsten in de zorg, aftakelend onderwijs, onhoudbare werkdruk en geen ruimte voor loonsverhogingen. Je zou voor minder woest zijn! De politici en hun instellingen die dit beleid voeren, verdienen een afstraffing!

Artikel uit maandblad De Linkse Socialist

We mogen ons niet van woede vergissen. De macht vandaag ligt niet bij vluchtelingen, lgbtqia+ personen, vakbondsmilitanten of feministen, maar bij de superrijke aandeelhouders en profiteurs. Het handjevol mensen dat rijk wordt omdat wij hard werken: de 500 rijksten die in 2023 nog eens 1.358 miljard euro rijker werden. Hun kapitalistisch systeem van uitbuiting en onderdrukking is het probleem, niet de slachtoffers van dat systeem zoals vluchtelingen.

Angst voor de toekomst en onbehagen over wat vandaag fout loopt, stuwt extreemrechts naar verkiezingsoverwinningen. Wat zal het effect zijn als het VB 30% haalt? Het zal geen einde maken aan sociale ellende aangericht door managers en kapitalisten waarvan een groeiend deel zelf naar extreemrechts kijkt. Het zal geen antwoord bieden op sociale drama’s zoals bij Van Hool. Diegenen die onze toekomst bedreigen komen niet met gammele bootjes over de Middellandse Zee, maar met limousines en privéjets. Wie tegen die privéjets durft te protesteren zoals Code Rood in december deed, wordt door het staatsapparaat met de matrak beantwoord. Zowel N-VA als VB juichten dat staatsgeweld toe.

De groei van extreemrechts geeft tegelijk zuurstof aan een versterking van verdeeldheid en discriminatie. Groepen in de extreemrechtse marge voelen zich gesterkt. Het zorgt ervoor dat ze seksisme, racisme en queerfobie promoten. KVHV-Gent verloor zijn erkenning van de stad omdat het weigerde afstand te doen van de seksistische en racistische uitspraken van Jeff Hoeyberghs in 2019. NSV-Leuven is niet langer erkend nadat het eind februari een racistische meeting met Van Langenhove organiseerde. Die zei onder meer dat“klassen met veel Afrikaanse kinderen het slechter doen” en dat vooroordelen “nuttig en levensnoodzakelijk” zijn. 

Gelukkig was er telkens antifascistisch protest tegen de meetings met Hoeyberghs en Van Langenhove. Dit protest toonde de brede afkeer tegen de boodschap van verdeeldheid en discriminatie. Als we ons niet organiseren en protesteren, komt extreemrechts daarmee weg en kan het de publieke debatten domineren om vervolgens de woorden steeds meer te koppelen aan daden van geweld.  

Het VB scoort op het failliet van de traditionele politiek, maar staat voor meer asociaal beleid. Het zegt tegen de elite te zijn, maar de eigen studenten kijken in maatpak neer op de werkende klasse en pleiten onder meer voor hogere inschrijvingsgelden. Het sociaal imago van het VB is een rookgordijn om des te harder uit te pakken met racisme, seksisme, queerfobie en alles wat ons verdeelt. Het VB zegt te zullen zorgen voor minder vluchtelingen, maar steunt het genocidale oorlogsgeweld tegen de Palestijnse bevolking in Gaza nadat Dewinter en co eerder zoete broodjes bakten met dictators als Assad en Poetin. 

De extreemrechtse dreiging van een ‘zwarte zondag’ in juni is concreet voor al wie niet in hun plaatje past: mensen van kleur, feministen, LGBTQIA+personen, syndicalisten … Onder het mom van ‘cultuuroorlogen’ wordt de verdeel-en-heerspolitiek verder opgevoerd en probeert extreemrechts de opgang van strijd tegen onderdrukking en eigenlijk tegen heel het kapitalistisch systeem te stoppen. Die strijd stelt het als ‘polariserend’ voor, terwijl het net verenigend is om op te komen voor een maatschappij die niemand achterlaat. 

We kunnen de ruimte voor extreemrechts beperken door ons te organiseren en door actie te voeren. Op 25 april houdt de NSV (Nationalistische Studentenvereniging) een betoging in Antwerpen. Dat was van voor corona geleden. Toen was de jaarlijkse NSV-betoging telkens een haatmars waarop VB-mandatarissen broederlijk opstapten naast veroordeelde neonazi’s. Gelukkig was er steeds een grotere antifascistische tegenbetoging. Wij willen die traditie voortzetten en ervoor zorgen dat extreemrechts niet zomaar zijn gangen kan gaan in Antwerpen op 25 april.

NSV betoogt onder het motto “Vlaamse staat, jeugd staat paraat.” Jongeren kwamen de afgelopen jaren meermaals op straat om hun toekomst op te eisen. Ze protesteerden voor een leefbare planeet en tegen onderdrukking. Dat staat haaks op alles waar NSV voor staat. Door te protesteren tegen extreemrechts en tegen alle vormen van verdeeldheid en onderdrukking, kunnen we de strijd versterken voor fundamentele verandering waarbij de beschikbare rijkdom en middelen ingezet worden voor onze noden op vlak van onderwijs, zorg, betaalbare huisvesting, werkbaar werk, een leefbare planeet … De werkende klasse in al haar diversiteit doet alles draaien en kan door solidariteit en strijd verandering bekomen.

  • Anti-NSV betoging in Antwerpen op 25 april. 
  • Zondag 30 juni: drie weken na ‘zwarte zondag’, Pride is a Protest in Gent. 
  • 6-7 juli: antifascistisch weekend