Nation stuurde ons een “recht van antwoord” naar aanleiding van een artikel over deze groupuscule. Ook Nation-kopstuk Hervé Van Laethem stuurde in eigen naam een recht van antwoord. Vreemd genoeg hebben ze nochtans niet echt iets te antwoorden. Redenen genoeg om hun “argumenten” te ontkrachten.
De banden met het “Actiecomité Rudolf Hess”
Nation en Van Laethem ontkennen banden te hebben met het “actiecomité Rudolf Hess” dat zeker begin jaren 1990 nog bestond. In het artikel dat we publiceerden, stelde we echter dat L’Assault als groep rond Van Laethem (die voortkwam uit de vroegere Brusselse VMO-afdeling) onder meer betrokken was bij het “Actiecomité Rudolf Hess – België” en nadien ook het comité “Nationalisten tegen globalisering”.
Het is vreemd dat Van Laethem en Nation aandringen om rond dit aspect een “rechtzetting” gepubliceerd te krijgen op deze site en in ons maandblad. Van Laethem was in de jaren 1980 wel degelijk betrokken bij de Vlaamse Militanten Orde (VMO) en na het verbod van die privé-militie bij L’Assault (dat in 1986 werd opgericht). Hiernaast zie je overigens een foto van Van Laethem samen met VMO-leider Bert Eriksson aan het graf van Rudolf Hess (deze foto komt van RésistanceS).
Het “Comité d’Action Rudolf Hess – Belgique” was destijds actief in het Brusselse. Het adres van dit comité was hetzelfde als een adres dat midden jaren 1990 werd gebruikt door het Odal Aktiecomité, een poging om het oude VMO opnieuw op te richten. Bovendien werden allianties gesloten met onder meer de Vlaamse Jongeren Mechelen en het Brugse NJSV voor het verstoren van een linkse betoging in Brugge in 1997 of voor het uitdelen van een gezamenlijk pamflet onder naam van de “Nationaal Revolutionaire Jeugd” (waarvan na het pamflet niets meer werd vernomen).
In 2000 nog organiseerde Nation een Europese bijeenkomst met onder meer de Vlaamse Jongeren Mechelen en de GUD uit Frankrijk (een groep die vooral bekend werd toen een lid ervan een moordaanslag pleegde op Chirac nadat hij dit eerder aankondigde op een site van Blood&Honour).
Nationalisten tegen Globalisering
De samenwerking bleef bestaan en zo kwam het tot “Nationalisten tegen de NAVO” en nadien ook de “Nationalisten tegen Globalisering”. Toen in juni 2001 een actie werd georganiseerd tegen het bezoek van Bush aan België werd een persbericht verstuurd door de Vlaamse Jongeren Mechelen dat werd ondertekend door Hervé Van Laethem. Op die actie waren er overigens ook militanten van BBET (Blood&Honour) aanwezig die zich positief uitlieten over de samenwerking. Vormde Blood&Honour formeel een onderdeel van de “Nationalisten tegen Globalisering”? Neen, dat hebben wij niet geschreven. We stelden enkel dat ze er aanwezig waren, net zoals ze samen met Nation en Groen Rechts op de vorige Antwerpse NSV-betoging aanwezig waren.
Nation stelt nu dat het iedere band met het “actiecomité Rudolf Hess” ontkent. Wij hebben echter niet geschreven dat Nation daar deel van uitmaakte, we stelden wel dat de groep rond Van Laethem, L’Assault, erbij betrokken was. En hoe Van Laethem zich nu distantieert van enige blijk van sympathie voor de nazileider Rudolf Hess, lijkt ons nogal hypocriet als we bijvoorbeeld de foto hierboven zien…
Nazisme?
Tenslotte stelt Nation dat we hen ten onrechte verwijten nazistische standpunten aan te hangen, terwijl er daartoe geen aanwijzingen zouden zijn… De groep stelt integendeel een “identitair socialisme” aan te hangen. Destijds stelde de groep Odal in haar blad “De Politieke Soldaat” dat het niet langer de term “nationaal-socialisme” maar liever de term “nationaal-solidarisme” gebruikte omwille van de connotaties bij de term “nationaal-socialisme”. Er werd echter wel op gewezen dat dit geen inhoudelijke koersverandering inhield.
Nation is een beweging met wortels in de verboden privé-militie VMO waar de aanbidding van nazi-leiders wel meer beoefend werd. VMO-leider Bert Eriksson stelde enkele jaren voor zijn dood nog dat hij nazi was en bleef. En ook dat hij “trouw bleef” aan zijn “Führer”. Een dergelijk verleden gecombineerd met een programma dat gericht is op een corporatistische nationalistische visie met aspecten van racisme en ethisch conservatisme lijken zo uit een handleiding van nazi’s te komen. Zelfs het zogenaamde “socialisme” of “anti-kapitalisme” van Nation doet denken aan pakweg de SA in Duitsland in de jaren 1930.
Wij maken wel een onderscheid tussen Nation en het klassieke fascisme/nazisme (we denken dat er geen fundamenteel onderscheid is tussen beide) van de jaren 1920 en 1930. Nation is immers niet in staat om bredere lagen actief te mobiliseren. Het is een bijzonder beperkte organisatie qua mobilisatiekracht en qua actief kader. We hebben het dan ook eerder over “neo-fascisten”. Volgens is vormt die organisatie wel een gevaar omdat het wil proberen een actiever kader uit te bouwen, iets waartoe het Front National van Féret en consoorten langs Franstalige kant nooit toe in staat is geweest.
