De Franse extreem-rechtse leider Le Pen komt deze avond spreken voor het Belgische Front National. Zijn vrienden van het Vlaams Belang zijn intussen minder enthousiast over Le Pen. Dewinter was nog trots toen hij Le Pen kon uitnodigen naar Antwerpen en op Europees niveau wordt samengewerkt. Maar toen toekomstig VB-voorzitter Valkeniers in Het Laatste Nieuws voor de keuze werd geplaatst om te kiezen tussen Le Pen en Sarkozy, koos hij uiteindelijk toch voor die laatste. Zelfs Koen Dillen lijkt niet langer enthousiast te zijn over Le Pen.
Dillen schreef in ’t Pallieterke: “Le Pen wordt op 20 juni tachtig jaar en hij staat nu al onderhand 36 jaar onafgebroken aan het hoofd van zijn partij. Dat is niet langer geloofwaardig. Dat is zielig. Ik hoor zeggen dat Le Pen louter om twee redenen nog voor enkele jaren aan het roer van het FN wil blijven. Hij wil om te beginnen het apparaat in handen houden totdat zijn arrogante dochter Marine de teugels kan overnemen en de nacht van de lange messen die in het Front tegen de oude medestanders begonnen is, voltooien. Mensen als de vroegere secretaris-generaal Carl Lang die zich de naad uit hun broek hebben gewerkt toen er in de partij nog geen dividenden te rapen vielen, zullen genadeloos worden geliquideerd. Ik kan wel twintig andere namen noemen. In zijn pathologisch narcisme laat Le Pen iedereen vallen. Bah!”
Dat doet eerlijk gezegd toch een beetje denken aan de wijze waarop Karel Dillen destijds aan de voorzitterspost “voor het leven” vasthield tot zijn kinderen voldoende sterk genoeg stonden in de partij om over te nemen. Daarbij circuleert nadrukkelijk het gerucht dat vooral de zetel in het Europese parlement voor de oude Dillen belangrijk was: die zetel is de meest lucratieve op het vlak van beloning. Enkele jaren Europees parlement brengt heel wat op en je moet er amper wat doen. Koen Dillen kan het weten, hij heeft immers zijn vader opgevolgd in dat parlement. Het is dan nogal hypocriet dat Dillen beweert dat het Le Pen mogelijk enkel nog om de centen te doen is.
Koen Dillen brengt dus wel een vrij openlijke kritiek op Le Pen, maar heeft het nog minder begrepen op Sarkozy. “Wat heeft Nicolas Sarkozy tot vandaag al waargemaakt van zijn vele ronkende beloftes? Wat is er gebeurd op het vlak van de veiligheid? Moeten we zijn pleidooi vergeten voor vreemdelingenstemrecht (dat hij omwille van de presidentsverkiezingen snel weer heeft ingeslikt)? (…)Vergeten de realpolitik met de ontvangst van Khadafi? Moeten we zijn opening naar links toejuichen die figuren als Jack Lang, Bernard Kouchner, Jacques Bockel, en Attali terug op het voorplan brengt en sommigen onder hen minister maakt?”
Uiteindelijk lijkt Dillen te kiezen voor Le Pen omwille van het verleden. “Laat ons eens even vergeten dat Le Pen in de ogen van heel wat van zijn vroegere kameraden een oude, verzuurde, ondankbare en rancuneuze vrek is geworden. (…) Ik denk aan Le Pens fysieke moed in de Algerijnse Oorlog. Hoeveel politici zouden het pluche van het Parlement verlaten om als vrijwilliger in Algerije te gaan vechten? Ik denk aan de jaren zestig, de karavaan voor presidentskandidaat Tixier-Vigancour en de oppositie tegen De Gaulle, de moordenaar van Brasillach en Bastien-Thiry aan wie Le Pen met zijn kleine artisanale platenfirma Serp een mooie 78-toeren heeft gewijd.”
Destijds had Le Pen inderdaad een kleine platenfirma en boekenwinkel waarmee hij tal van negationistische literatuur of toespraken van prominenten nazi’s verspreidde alsook steuncampagnes opzette voor collaborateurs zoals Robert Brasillach (de schoonbroer van Maurice Bardèche wiens negationistische boek “Nurnberg ou la terre promise” naar het Nederlands werd vertaald door Karel Dillen).
Dat verleden vindt Koen Dillen natuurlijk een positief aspect. Door verschillende electorale nederlagen is Le Pen voor de extreem-rechtse vrienden blijkbaar echter steeds meer een karikatuur van zichzelf geworden. Het is cynisch dat dit net door Koen Dillen naar voor wordt gebracht, een man die zijn zitje in het Europees parlement te danken heeft aan zijn achternaam.
Meer info (in het Frans)
http://www.decadi.com/lepen.html
Met dank aan het AFF voor de info waarop dit artikel gebaseerd is: http://aff.skynetblogs.be/post/5487289/le-pen-of-sarkozy-bruno-valkeniers-weet-het-k
