Voor neo-nazi’s is 20 april zowat een heilige dag. Dat is immers de verjaardag van hun ‘Führer’ Adolf Hitler. Niet enkel VB-personeelsleden herdenken wel eens Hitler (zo trok Sandy Neel met enkele Voorposters op nazi-bedevaart naar onder meer de geboorteplaats van Hitler). De twee vleugels van Blood&Honour houden elk een eigen Hitler-herdenking in ons land op 19 april 2008.
De neo-nazi’s van Blood&Honour hebben in ons land enkele moeilijke maanden achter de rug. Bij Bloed, Bodem, Eer en Trouw (BBET) doorkruiste de gerechtelijke vervolging zowat de hele werking, maar de opvolger Blood&Honour Combat 18 stond snel klaar. Toen ook daar een inval werd gedaan door de politie en onder meer de website werd afgesloten, bleef het even stil. Maar nu is deze Combat 18 groep terug onder de naam “Blood and Honour Vlaanderen”. Die groep mag niet verward worden met de andere groep die zich dezelfde naam had toegeëigend, voor het enkele maanden geleden aankondigde de activiteiten stop te zetten. Die aankondiging bleek niet volledig te kloppen, aangezien nu een nieuwe activiteit wordt gepland. Het is weinig origineel qua inhoud en datum, maar ook de tweede “Blood and Honour Vlaanderen” organiseert op 19 april in ons land een Hitler-herdenking. Eén van de topsprekers daarbij is de “krijsende” poging tot Hitler-look-a-like Stefan Wijkamp. Moesten ze het niet zo ernstig menen, we zouden er een geslaagde parodie op het nazisme in zien.
Ondanks alle verklaringen dat de neo-nazi’s zouden worden aangepakt, zullen er dit jaar twee Hitler-herdenkingen plaatsvinden in ons land. Beiden worden gevolgd door optredens van nazi-groepen. Opvallend is alleszins het feit dat beide vleugels van Blood&Honour op hetzelfde ogenblik aparte bijeenkomsten houden. Dat zal ongetwijfeld voor verwarring zorgen, zeker nu beide groepen zichzelf ook dezelfde naam hebben aangemeten. De groep van Combat 18 nam pas recent de naam “Blood&Honour Vlaanderen” terug op, mogelijk nadat de andere groep had aangekondigd de activiteiten te zullen stoppen. Op een forum van B&H werd echter bevestigd dat het nieuws van het einde van de activiteiten van Blood&Honour in Vlaanderen inmiddels achterhaald zou zijn. Resultaat: twee Hitler-herdenkingen op dezelfde dag door twee groepen met dezelfde naam.
Er is een zekere traditie van Hitler-herdenkingen in ons land. Blood&Honour organiseerde er in het verleden meerdere en probeerde daarmee aansluiting te vinden bij de vroegere traditie van de Leibstandarte Adolf Hitler (LAH) dat tot midden jaren 1990 Hitler-herdenkingen organiseerde in West-Vlaanderen. De toenmalige LAH werd onder meer georganiseerd door lokale VB-militanten in Roeselare. Toen B&H in ons land werd gelanceerd sloot het zich al snel bij deze traditie aan en uiteindelijk werd het initiatief zelfs gewoon overgenomen. Zo slaagde Blood&Honour er enkele jaren geleden in om een succesvolle Hitler-herdenking te houden met wijlen Bert Eriksson als spreker. Eriksson had als voormalig kopstuk van de verboden privé-militie VMO een enorme reputatie in extreem-rechtse kringen en hij was bereid om die reputatie te koppelen aan de jonge nazi-skins van Blood&Honour.
Of de herdenkingen dit jaar een succes zullen worden, is hoogst betwijfelbaar. Beide afdelingen van Blood&Honour hebben een moeilijke periode achter de rug. Bovendien is er na al die jaren van activiteit nog steeds geen enkele bredere maatschappelijke steun voor het soort gewelddadig neo-nazisme waar de groepjes voor staan. Wellicht wordt het dus opnieuw een poging (of beter gezegd: twee pogingen) om een klein groepje marginale gelijkgezinden bijeen te krijgen. Dat kan een gevaar vormen voor migranten of andersdenkenden die toevallig in de buurt komen van deze bijeenkomsten.
Wij zijn voorstander van mobilisaties tegen de neo-nazi’s, maar natuurlijk is dat niet evident als de locatie van de bijeenkomsten niet op voorhand wordt bekend gemaakt. Een mobilisatie zou duidelijk kunnen maken dat de hele buurt niets moet weten van de komst van neo-nazi’s. Het zou hun maatschappelijk isolement nog duidelijker maken en het zou de ruimte voor geweld van hun kant beperken. Blijkbaar beseffen de neo-nazi’s dit ook en houden ze daarom de locatie voor hun bijeenkomsten angstvallig geheim.
