De winst van Obama bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen leidde zoals verwacht tot een forse racistische reactie bij hardliners van het VB zoals parlementslid Filip Deman. Obama heeft volgens de VB’er gewonnen omdat “96% van de negers en 67% van de inwijkelingen uit Centraal- en Zuid-Amerika” voor de “linkse kleurling” stemden. Hij verwacht dat Obama nu “massaal vreemdelingen [zal] regulariseren en naturaliseren”.
Deman moet wel toegeven: ook de economische crisis speelde een rol bij deze verkiezingscampagne. “Een een combinatie van steeds meer niet-blanke stemmen en de economische crisis heeft John Mc Cain en Sarah Palin de das omgedaan.” Waarop de VB’er uiteraard quasi enkel ingaat op het punt dat er steeds meer “niet-blanke stemmen” zijn in de VS. Dat is zelfs zijn voornaamste punt van kritiek op het beleid van de regering-Bush de afgelopen acht jaar.
Voor het VB is dit een nachtmerrie, een zwarte president in de Verenigde Staten gaat in tegen al waar de VB’ers vroeger openlijk voor opkwamen. Waar is de tijd dat de VB-top zich nog sterker kon associëren met figuren uit de (verboden privé-militie) VMO die naar bijeenkomsten van de KKK in de States trokken. Recent nog kwam een voormalig kopstuk van die racistische KKK naar een bijeenkomst in ons land waarbij hij thuis bij een VB-gemeenteraadslid en een bodyguard van Dewinter verbleef.
Het VB zelf kan niet openlijk zeggen dat het een probleem heeft met Obama omwille van zijn huidskleur. Zelfs Filip Deman moet het voorzichtig aanbrengen: Obama haalde het volgens hem omwille van de steun van de “negers” en de latino’s. En nu zal “Barack Hussein” (Deman volgt met plezier de pogingen van McCain om Obama af te schilderen als een Arabier) de komende periode “massaal vreemdelingen regulariseren en naturaliseren om zo de electorale basis van zijn ‘democratische partij’ te vergroten tegen de volgende verkiezingen.” Deman hoopt dat dit in Europa niet zo ver zal komen, “anders zullen het steeds meer de allochtonen zijn die beslissen over de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.” Met andere woorden: uiteindelijk is het toch de huidskleur van die zwarte president die de doorn in het oog van de VB’er is.
De partij zelf probeerde de rollen om te keren: het zijn de “linkse intelligentsia” die de zwarte huidskleur van Obama centraal stellen. Het VB heeft een punt als het stelt dat “change” heel snel “een inhoudsloze slogan” zal blijken te zijn. De partij wijst erop dat Obama op buitenlands vlak weinig verandering zal brengen en ook geen tegenstander is van de doodstraf, maar wel van het homohuwelijk. Vooraleer de argeloze VB-sympathisant zou denken dat die Obama best wel meevalt, geeft het VB nog snel een les mee aan de vrienden van de Republikeinen. Wat was hun voornaamste fout de afgelopen jaren? “Het lakse immigratiebeleid” wordt als eerste genoemd naast het “vrijemarktfundamentalisme”. Dat laatste vinden we ook terug in de teksten voor het economisch congres van het VB enkele jaren geleden, dus blijft vooral dat “lakse immigratiebeleid” over waardoor ook de officiële reactie van het VB uiteindelijk aansluit bij wat eerder werd geschreven door Filip Deman.
Voor alle duidelijkheid: het aan de macht komen van een zwarte president zal volgens ons geen einde brengen aan het racisme net zoals het aan de macht komen van Thatcher in Groot-Brittannië niet leidde tot een vrouwvriendelijker beleid. Het bestrijden van racisme zal moeten gebeuren door een antwoord te bieden op de sociale problemen die vandaag steeds erger worden en zeker ook hard toeslaan onder de zwarte en Latino arbeiders en armen in de VS. We vrezen dat Obama de verwachtingen niet zal kunnen inlossen tegenover die lagen en denken dat er een alternatief nodig zal zijn op beide traditionele partijen.
Het feit dat de anti-oorlogskandidate Cindy Sheehan bij de parlementsverkiezingen in het achtste district van San Francisco 17% van de stemmen haalde in een campagne waarbij ze opkwam tegen de Democratische fractieleider in het parlement, Nancy Pelosi, is een voorsmaakje van de mogelijkheden. De linkse presidentskandidaat Nader haalde 0,54% (660.501 stemmen), zijn campagne werd overschaduwd door de gepolariseerde verkiezingen waarbij de afkeer tegenover Bush en zijn neoconservatieven leidde tot een massale steun voor Obama. Anderzijds kan die campagne van Nader de basis gelegd hebben om in de komende weken en maanden actief tussen te komen in iedere strijdbeweging en op de werkvloer om daar duidelijk te maken hoe echte verandering kan worden bekomen.
