Een bijeenkomst van mensen-zonder-papieren aan het Europees Parlement werd eerder deze week verstoord door een groepje extreemrechtse militanten. Onder aanvoeren van de Fransman Laurent Ozon en met steun van enkele militanten van Nation werd geprovoceerd tegen de aanwezige mensen-zonder-papieren. Laurent Ozon begon te roepen dat ze naar hun eigen land moesten terugkeren.
De versie van de feiten bij Rechts Actueel leest heel anders. Nochtans beschikken ze bij die extreemrechtse website met Rob Verreycken over goede contacten in het Europees Parlement. De website bericht over het feit dat “een Franstalige blanke man het niet meer kon aanzien” en “midden de groep ging staan” om hen mee te delen “dat ze beter naar hun eigen land konden terugkeren.”
Volgens Rechts Actueel stond er dus toevallig een man op het Luxemburgplein en werd het hem daar teveel. Evenzeer toevallig werd hij begeleid door vijf militanten van Nation. Ozon riep naar de mensen-zonder-papieren en toen die reageerden, “besloot een vijftal militanten van NATION niet lijdzaam toe te kijken, en de man te hulp te komen.” Wat een toeval allemaal! Wat Rechts Actueel niet zegt, is dat het om een vooraf aangekondigde actie ging. Laurent Ozon is actief in identitaire kringen en probeert een “beweging voor remigratie” op te zetten. Dat deze beweging vooralsnog niet veel succes kent, blijkt uit zijn mobilisatie. Hij was er zelf en daarnaast werd hij bijgestaan door vijf militanten van de neonazigroepering Nation. En dit ondanks een aangekondigde mobilisatie (zie twitter bericht hieronder).
Nation roept overigens op om nieuwe acties tegen mensen-zonder-papieren te voeren. De groep beweert tegen het establishment in te gaan, maar de acties zijn blijkbaar vooral gericht tegen de zwaksten in de samenleving, diegenen die op de vlucht gaan als gevolg van imperialistische oorlogen en plunderingen door multinationals.
De vraag blijft ondertussen waarom Rechts Actueel een door een politieke militant aangekondigde (en geflopte) actie omschrijft als een toevallige gebeurtenis waarbij het politieke karakter van de actie achterwege wordt gelaten. Dit was geen voorbijganger die begon te roepen, het was een extreemrechtse provocateur. En dergelijke provocateurs krijgen op een site als Rechts Actueel natuurlijk vrijgeleide.
Laurent Ozon omschrijven als een “Franstalige man” is op zich niet verkeerd. De Franse politieke activist spreekt inderdaad Frans. Maar waarom zegt Rechts Actueel niet wie hij is? Dat hij als ecoregionalist dicht bij nieuw rechts staat en meewerkt aan pakweg TeKos of graag verwijst naar Alain de Benoist? Dat hij meewerkte aan het standpunt van het Front National over ecologie? Of nog dat de oproep van Ozon in Brussel aan alle buitenlanders om naar hun eigen land terug te keren, de volgende dag alvast opgevolgd werd door hemzelf toen hij naar Frankrijk terugkeerde?
Om extreemrechtse provocateurs goed te praten, gaat Rechts Actueel geen leugentje om bestwil uit de weg. Het zegt veel over de wanhoop die in deze kringen heerst. Dat de provocateurs zich richten tegen de slachtoffers van het imperialisme en de multinationals, toont meteen aan wat hun zogenaamde antikapitalisme waard is. Laurent Ozon en zijn volgelingen zijn niet alleen provocateurs maar ook hypocrieten. De mensen-zonder-papieren verdienen al onze steun tegen de frustraties van deze provocateurs en in hun strijd voor een toekomst.